Nëse në vitin e parë të tyre në çerdhe ose në kopsht, ankthi i ndarjes është fokusi kryesor, në vitin e parë në shkollën fillore indeksi i vështirësisë rritet si për të rinjtë ashtu edhe për të moshuarit, pasi detyrat e shkollës hyjnë në jetën e përditshme të familjes. Si do ta mbështesim fëmijën tonë të parë që të përshtatet me mjedisin e ri shkollor dhe me rutinën e re familjare?
Para se të bjerë zilja e parë
– Ne përgatisim terrenin: Shkojmë në shkollë me fëmijën tonë. Nëse e dimë se ai do të jetë në të njëjtën shkollë me fëmijët e të njohurve apo miqve, organizojmë takime paraprakisht për t’u njohur (më mirë) me njëri-tjetrin në mënyrë që ai të fillojë sezonin me fytyra të njohura.
-Fillimin e vitit shkollor e lidhim me gjëra të bukura. Së bashku me fëmijën tonë të parë, ne dekorojmë dhomën dhe zyrën e tij, blejmë artikuj shkrimi dhe një çantë shpine. Ne po ndërtojmë ngadalë një ritual që do ta frymëzojë atë në fund të çdo vere të presë me padurim të kthehet në shkollë.
-Një që ne do t’i formojmë zyrën e tij, ne sigurohemi që të tijën siguroni këndin e tij të studimit në shtëpime paqe dhe dritë.
-Po diskutojmë për realitetin e ri shkollor: për gjërat që do të mësojë, për mësimin në shtëpi, por edhe për mirësjelljen e mësimeve në shkollë – për shembull, se zilja do të thotë pushim ose kthim në klasë dhe se kur dëshiron të pyesë mësuesin diçka, ai ngre dorën. Ne gjithashtu mund t’i tregojmë atij përvojat tona nga vitet e shkollës, të cilat do ta bëjnë të gjithë përvojën të duket më e njohur dhe më pak e frikshme.
–Ne marrim librat përkatës për fëmijë: Nëpërmjet fuqisë së tregimit dhe alegorisë ata përgatisin lexuesit e rinj me më miqësorët dhe argëtuesit. Ashtu si “Çfarë bëjnë ata që janë herë të parë?” nga shkrimtarja dhe edukatorja Antiopis Frantzis (botuar nga Metaichmio).
-Edhe nëse na shqetëson ideja e punës në shkollë, ne shmangim t’i përcjellim atij, edhe në mënyrë indirekte, ankthi ynë. Ne shmangim, për shembull, përdorimin e frazave me ngarkesë negative si “do të ketë më pak lojë/më pak TV këtë vit”.
Gjatë vitit shkollor
-Tani është më e rëndësishme se kurrë krijimi i një të tillë program i qëndrueshëm, p.sh. me kohë specifike studimi dhe gjumi. Idealisht, studimi planifikohet për drekë ose herët pasdite, me pushime sistematike, por të shkurtra, dhe është mirë që të mos e zgjasni për shumë orë, pasi fëmijët shumë të vegjël kanë hapësirë të shkurtër vëmendjeje.
– Ne inkurajojmë fëmijën tonë të parë të organizojë vetë çantën e shpinës, librat dhe shkrimet e tij në mënyrë që gradualisht të fitojë kontrollin e procesit.
-Fillojmë studimin bashkë me fëmijën por çështja është t’i jepen mjetet praktike që gradualisht, me përparimin e notave të shkollës, të mësojë ta organizojë atë, të menaxhojë kohën dhe materialin e tij, në mënyrë që të bëhet gjithnjë e më i pavarur. Është më mirë, për shembull, që ai të mos i mbarojë ushtrimet një ditë sesa t’i shlyejmë ne detyrimet e shkollës.
– Nuk jemi kurrë vonë për ta marrë nga shkolla. Edhe disa minuta vonesë mund ta bëjë atë të ndihet i pasigurt.
– Asnjëherë nuk flasim negativisht për mësuesin e tij para fëmijës tonë. Edhe nëse nuk jemi plotësisht të kënaqur me mënyrën se si ai mëson, nuk duam që autoriteti i tij të minohet.
-Kur e pyesim për ditën e tij në shkollë, nuk kufizohemi vetëm në një tipik “si ishte shkolla sot?”, sepse ka shumë mundësi që ai të na përgjigjet me një fjalë: “mirë”. Provojmë pyetje që hapin rrugën për një bisedë, të tilla si: “Cili mësim ju pëlqeu më shumë?” ose “Me cilët fëmijë keni luajtur në oborr?”
-Ndonjëherë, sado të mundohemi të kemi komunikim i mirë me fëmijën tonë, ai e ka të vështirë të shprehë atë që po e shqetëson në mjedisin e ri shkollor – për shembull, një incident ngacmimi. Prandaj jemi të ndërgjegjshëm për simptomat psikosomatike si dhimbje barku, dhimbje koke, shqetësime të gjumit dhe në rast se vërejmë diçka që na shqetëson, nuk hezitojmë ta diskutojmë me mësuesin e tij.
boommag.gr
