Ka diçka që mund t’ju bëjë të ndiheni më mirë, të ulë stresin, është falas dhe nuk do ta gjeni në farmaci.
E kam shkruar edhe më parë “nëse të vjen rasti të ndihmosh një bashkëqytetar, kape për flokësh”.
Unë e kam provuar vetë se sa shumë mund t’ju ndryshojë një përvojë e tillë. Edhe akti më i vogël i mirësjelljes, si p.sh. të ndajnë një “mirëmëngjes” me një tjetër person të pastrehë ose të ndihmosh një të moshuar të marrë një biletë nga një makinë shitëse, do t’ua bëjë të dyve ditën.
Por sa intensive mund të jetë një përvojë e tillë? Sa mund të ndikojë një vepër e mirë (e vogël apo e madhe nuk ka rëndësi)? Hulumtimi nga Universiteti Shtetëror i Ohajos, i botuar në Journal of Positive Psychology (Dhjetor 2022), u përpoq t’i përgjigjej pyetjes.
Si filloi studimi
Shkencëtarët ndanë 122 njerëz me simptoma të moderuara deri në të rënda të depresionit, ankthit dhe stresit në tre grupe.
Dy prej tyre aplikuan teknika të përdorura në terapinë konjitive të sjelljes për depresionin: Njëri grup kishte dy ditë në javë për të organizuar takime shoqërore dhe tjetri mbante një ditar për të paktën dy ditë në javë në mënyrë që të identifikonte modelet negative të mendimit dhe t’i ndryshonte ato. Sa i përket grupit të tretë, ata duhej të bënin tre vepra të mira çdo ditë, dy ditë në javë. Pjesëmarrësit u vlerësuan pas pesë dhe dhjetë javësh për të vlerësuar kohëzgjatjen e efektit të ndërhyrjes.
Si “akt i mirësisë” përkufizohet si “një veprim i madh ose i vogël që përfiton të tjerët ose e bën një person tjetër të lumtur, zakonisht me disa kosto në aspektin e kohës ose burimeve”, të tilla si dhënia e një udhëtimi për një mik ose pjekja e biskotave për një fqinj.
Fuqia e mirësisë
Mirësia ndaj të tjerëve, përfunduan shkencëtarët, mund të çojë në përmirësime në shëndetin mendor dhe të ndihmojë në menaxhimin e depresionit dhe ankthit, pasi ne e zhvendosim vëmendjen nga mendimet tona negative.
Për më tepër, veprat e mira ishin ndërhyrja e vetme që rezultoi që subjektet të ndjeheshin më afër njerëzve të tjerë. “Cilësia e lidhjeve tona sociale është e lidhur fort me mirëqenien.
Mirësia duket se është një mënyrë për të forcuar këto lidhje”, thekson David Cregg, një nga autorët e studimit. Por, “nuk mjafton të jesh pranë njerëzve të tjerë, të marrësh pjesë në aktivitete shoqërore. Ka diçka për të bërë vepra të mira që na bën të ndihemi të lidhur”, thotë Jennifer Cheavens, profesoreshë e psikologjisë.
Së fundi, grupi i tretë pati përmirësimin më të madh për sa i përket kënaqësisë nga jeta, por edhe simptomat e depresionit dhe ankthit.
Përshkrimi i një akti mirësie
Çfarë na tregon sa më sipër? “Shpesh mendojmë se njerëzit me depresion kanë mjaft për t’u përballur. Pra, ne nuk duam t’i rëndojmë duke u kërkuar që të ndihmojnë të tjerët. Megjithatë, gjetjet tona sugjerojnë të kundërtën. “Bërja e gjërave të mira për njerëzit dhe fokusimi në nevojat e të tjerëve mund t’i ndihmojë njerëzit me depresion dhe ankth të ndihen më mirë”, shpjegon Cheavens.
Megjithatë, të gjithë pjesëmarrësit pas ndërhyrjeve (jo vetëm grupi i mirësisë) u ndjenë më të kënaqur me jetën dhe përjetuan një reduktim të simptomave të depresionit dhe ankthit, edhe pas periudhës së studimit.
Sigurisht, siç sqarojnë studiuesit, në studim janë përdorur teknika të terapisë kognitive të sjelljes, por ky nuk është një trajtim i vërtetë. Ata që ndjekin seanca të rregullta me ekspertë mund të kenë rezultate më të mira, pasi edhe ekspozimi i kufizuar doli i dobishëm për shumë pjesëmarrës.
M. Papadodimitraki – ow.gr
